Recensie Chris Stapleton – Traveller (Mercury Nashville/Import)

Het borrelde al een tijdje op allerlei fora, de naam Chris Stapleton. Chris wie? Chris Stapleton! Chris, nu 37 jaar, schreef een trits (hit)songs voor diverse country artiesten. Hij zat in de band the Steeldrivers en ook in the Jompson Brothers. Z’n collega’s dragen hem op handen...en wij op de cd-afdeling ook. Wat een magistraal en geweldig album is dit!!! Liefhebbers van Ryan Bingham, Israel Nash Gripka, Matt Andersen en Jamey Johnson raken hier helemaal van in extase!! Een schitterende stem in het genre (roots/country/blues) maar bovenal een liedjessmid die z’n weerga niet kent. (Sorry Ryan Adams).

Deze man moet gewoon muziek maken, dat zit nou eenmaal in z’n bloed, dat voel je gewoon. Prachtig hoe hij zo’n ballad als ‘Whiskey and you’ doet, dat kunnen alleen de hele groten... kippenvel. De urgentie en passie spat van een song als ‘Parachute’ af. Chris speelt de elektrische en akoestische gitaar en ook de mandoline. Hij heeft een toffe band om zich heen verzameld.  

Heerlijk die pure country van ‘Nobody to blame’ met een mooie mondharmonica. ‘When the stars come out’, man dat is ja pure magie en een mooie muzikale knipoog naar Ryan Adams. Morgane Stapleton is die mooie stem die prachtig haar bescheiden rol speelt. Mooi dat vervaarlijk bluesy ‘Was it 26’ en ‘Outlaw state of mind’, Take root, wake up, boeken deze man!!!  In ‘Sometimes I cry’ gaat z’n stem helemaal los, geweldig gewoon. En dan heb ik het nog helemaal niet over de eerste drie songs van dit album gehad. Onontkoombaar deze plaat van het jaar, Take Root & Grolloo...ontwaakt voor deze man, snel boeken nu het nog kan!!! (GJG 10,1)

Op de hoogte blijven van alles op het gebied van muziek? Meld je aan voor de muzikale nieuwsbrief van de cd-afdeling.